Aslında ilginç bu kadar standartları olan bir konunun bu konuda standartlarının olmaması !..
Bunun bir standart hale gelmesi daha doğrusu sanırım.
Aslında bunun standardı yok. Ve dünya çapında bir standarda oturtmak akıl işi de değil.
Dünya çapında birçok ülkede, birçok farklı şekilde kahveler yetiştiriliyor. Ağaçların bulunduğu konumlar, çevrelerindeki ekili biçili alanlar, çekirdeklerin toplanıp işleme süreçleri o kadar çok fazla ki, sıralamakla bitmez. Bir ara istatistiği üstüne çalışayım dedim. Bir noktadan sonra daha ilk ülkeden itibaren sayısız veri çıkıyor.
Kahve bu kadar farklı etkenlerle bir elde ediliyor.
Kavrulma stilleri başka mevzu. Ama daha kolay bir konu benim için.
Bir de tadımcıların yetiştiği ortam, kültürler, mutfaklar konusu var ki, tadım kavramının asıl anlam kazandığı yer tam olarak bu nokta.
Yani Colombia'da yetişmiş bir tadımcı ile Kenya'da yetişmiş bir tadımcı değerlendirme yaparken kendi damak alışkanlığının kaynağı olan kültüre göre yorumluyor. Çünkü tadımda benzetilen, çağrışım yapan nüanslar liste halinde sıralanıp da işte budur denilemiyor. Her tadımcı her ne kadar belli aralıklarla profesyonel tadım yapsa da, örneğin kırmızı tonlarda denebilecek tatları farklı ele alıyor, değerlendiriyor.
Bence doğru olan da bu. Tüm dünyada herkesin belli sınırlar içinde tadım değerlendirmesi yapmasını kahveyi basite indirgemek olarak görüyorum.
Örneğin bitter çikolata değerlendirmeleri. Hangi ülkenin bitter çikolatası, hangi ülkenin sütlü çikolatası? Kakao yetişen ülkelerde ortaya çıkan bitter tatlar, sütlü çikolata tatları çok farklı. Şimdi gelip de Meksikalı bir tadımcının belki de hiç tatmadığı Fildişi çikolatasına dair nüansları ele alması, değerlendirmesi gerçekçi olmayacaktır. Ancak aynı tadımcı bölge gereği Peru çikolatasının nüanslarını değerlendirmede kendisine kıstas aldığında daha doğru bir tadım protokolü işleyecektir.
gibi gibi gibi uzar konu.
